قلبهای روشن

​بسم الله الرحمن الرحیم

همه در مسجد نشسته ایم و منتظر هستیم تا پیامبر بیاید، دیگر وقت زیادى تا اذان نمانده است، مردم کم کم براى خواندن نماز به مسجد مى آیند.
نگاه کن! این پیامبر است که به این سو مى آید، همه به احترام او از جاى خود بلند مى شوند. پیامبر به سوى محراب مى رود و نماز برپا مى شود.
بعد از نماز، پیامبر رو به مردم مى کند تا براى آنان سخن بگوید، همه منتظر هستند تا امروز هم از سخنان پیامبر بهره مند شوند.
در این هنگام پیامبر چنین مى فرماید: کاش مى توانستم برادرانم را ببینم!
پیامبر این موضوع را دو بار تکرار مى کند.
همه ما مى خواستیم بدانیم که منظور پیامبر از این سخن چیست؟ برادران پیامبر چه کسانى هستند که این قدر او مشتاق دیدار آنهاست.
بعضى ها خیال مى کنند که حتماً کسانى برادران پیامبر هستند که آن حضرت را یارى نموده اند و از اصحاب او هستند. براى همین یکى از آنها چنین مى گوید: اى رسول خدا! شما دعا کردى که خدا توفیق دیدار برادرانتان را به شما عنایت کند، آیا ما که به تو ایمان آوردیم و تو را یارى کردیم برادران تو نیستیم؟
پیامبر نگاهى به سوى او مى کند و مى گوید: شما یاران من هستید، امّا برادران من کسان دیگرى هستند، آنهایى که در «آخر الزّمان» مى آیند و به من ایمان مى آورند در حالى که مرا ندیده اند، به خدا قسم من آنها را به نام هایشان مى شناسم، آنها براى حفظ دین خود با مشکلات زیادى روبرو مى شوند، به راستى که آنها چراغ هایى هستند که مردم را هدایت مى کنند و خداوند آنها را از فتنه هاى بسیارى نجات مى دهد، اى کاش من آنها را مى دیدم!
ایمان آنان از ایمان همه مردم بهتر است، زیرا آنان بر سیاهى روى کاغذ ایمان آورده اند، آنان مرا ندیده اند و امام زمان خویش را به چشم سر ندیده اند، امّا قلب هاى آنان از نور ایمان روشن است.
وقتى سخن پیامبر به اینجا رسید، همه ما به فکر فرو رفتیم. ما که پیامبر را در جنگ ها با تمام وجودمان یارى کرده ایم، برادر پیامبر نیستیم! بلکه کسانى که در آینده خواهند آمد، برادران پیامبر هستند، اى کاش ما هم در آن زمان به دنیا مى آمدیم!!


۱-أمالی المفید، ابو عبدلله محمد بن العنان العکبری البغدادی المعروف بالشیخ المفید (ت۴۱۳ه) ،تحقیق :حسین ٱستاد ولی و علی اکبر الغفاری ،قم:موسسه النشر الاسلامی ،الطبعه الثانیه ،۱۴۰۴ه
۲-الأمالی ، ابو جعفر محمد بن الحسن المعروف بالشیخ الطوسی(ت۴۶۰ه) تحقیق : موسسه البعثه قم : دار الثقافه ،الطبعه الأولی ۱۴۱۴ه
۳-الأمالی ،محمد بن علی بن بابویه القمی (الشیخ الصدوق) (ت۳۸۱ه)، تحقیق موسسه البعثه ،الطبعه الٱولی ،۱۶۱۷ه
۴-الإمامه و التبصره من الحیره، أبو الحسن علی بن الحسین بن بابویه (ت۳۲۹ه) تحقیق: محمد رضا الحسینی،قم:مؤسسه آل البیت،الطبعه الاولی۱۴۰۷ه
۵-بحار الأنوار الجامعه لدررأخبار الأئمه الأطهار، محمد بن تقی مجلسی (ت۱۱۱۰ه) طهران :دارالکتب الاسلامیه ،الطبعه الٱولی،۱۳۸۶ه

آقا لااقل به گوشیت یه استراحت بده !

مدتیه که این شبکه های اجتماعی مثل واتس اپ و لاین و تانگو و بی تاک و ... اونقدر زیاد شدند که خیلی از ماها اونقدر از این گوشیمون روزانه استفاده میکنیم که دیگه اگر گوشی بیچاره به زبون بیاد به سازنده ش لهنت میفرسته !!!   خب دوست من ، اگر به خودت استراحت نمیدی لااقل به گوشی بیچاره یه استراحت بده !

قبلا معمولا تا لنگ ظهر میخوابیدیم که میگفتن فلانی چقدر میخوابه ! اما الان دیگه واقعا خیلیامون هنوز ساعت 6 صبح نشده یا هنوز آفتاب نزده بیداریم و دور گوشی که کی پیام فرستاده یا لایک و مایک و ... !!! میدونید ؟؟ آمدیزاد باس روزانه حداقل 8 ساعت خواب داشته باشه ، نه برا سلامتی خودش   بلکه برا سلامتی باطری گوشیش !!!

ما بر سید علی می نازیم...

جان خود در ره "اولاد علی" می بازیم
همچو "مالک" به "عدوان علی" می تازیم

ای که گویی که خلایق ز "ولی" خسته شدند
کوری چشم تو  بر "سید علی" می نازیم

مناجات در شعبان

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از اعمال ماه شعبان خواندن مناجات شعبانیه است
خوندن این دعا رزق معنوی ویژه ای است که اهل بیت روش تاکید داشتن
فرازی از این مناجات تقدیم میشود

.إِلَهِی وَ أَنَا عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدیِکَ قَائِمٌ بَیْنَ یَدَیْکَ مُتَوَسِّلٌ بِکَرَمِکَ إِلَیْکَ

معبودا، اینک منم بنده تو و زاده دو بنده تو. در پیشگاهت ایستاده‌ام و به بزرگواری و بخشندگی‌ات توسل جسته‌ام.

 إِلَهِی أَنَا عَبْدٌ أَتَنَصَّلُ إِلَیْکَ مِمَّا کُنْتُ أُوَاجِهُکَ بِهِ مِنْ قِلَّةِ اسْتِحْیَائِی مِنْ نَظَرِکَ وَ أَطْلُبُ الْعَفْوَ مِنْکَ إِذِ الْعَفْوُ نَعْتٌ لِکَرَمِکَ

معبودا، منم بنده‌ای که از سرِ شوخ‌چشمی در پیشگاه تو گنه کردم، و اینک از تو عفو خواهم؛ زیرا که عفو، صفتِ بزرگواری و بخشندگی توست.

إِلَهِی لَمْ یَکُنْ لِی حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِکَ إِلا فِی وَقْتٍ أَیْقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِکَ وَ کَمَا أَرَدْتَ أَنْ أَکُونَ کُنْتُ فَشَکَرْتُکَ بِإِدْخَالِی فِی کَرَمِکَ وَ لِتَطْهِیرِ قَلْبِی مِنْ أَوْسَاخِ الْغَفْلَةِ عَنْکَ

معبودا، مرا توانی نیست که بدان از چنگ گناهانم گریزم، مگر وقتی که تو با محبتت بیدارم کنی و آن سان شوم که تو خواهی؛ پس سپاست گویم از آن رو که مرا به [دریایِ] کرمت درآوردی و دلم از پلیدی غفلت از حضرت تو زدودی.

برگذاری اردوی زیارتی-سیاحتی قم و جمکران

قالیشویی در مسجد امام رضا

سلام

ب همت بچه های پاکار مسجد امام رضا قالی های مسجد را شستیم

مسابقه ی بزرگ عیدانه